Павел Аляксандравіч Кульша нарадзіўся 25 верасня 1974 г. у г. Слуцку Мінскай вобласці. Яго маці, Зінаіда Іванаўна Кульша, працавала навуковым супрацоўнікам, загадвала навукова-асветніцкім аддзелам у Брэсцкім абласным краязнаўчым музеі. Павел закончыў Брэсцкую дзіцячую мастацкую школу (1992), педагагічны факультэт Брэсцкага дзяржаўнага ўніверсітэта імя А. С. Пушкіна па спецыяльнасці «Педагогіка і методыка пачатковага навучання з дадатковай спецыяльнасцю выяўленчае мастацтва» (1997).

Марат Рыгоравіч Клімаў нарадзіўся 28 лютага 1940 г. у в. Выганашчы Косаўскага раёна (з 1947 г. Івацэвіцкага раёна) Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і. Вёска сярод балот Беларускага Палесся, побач з вялікім возерам Выганашчанскае, цяпер там рэспубліканскі заказнік «Выганашчанскае». Пэўна, маляўнічыя родныя мясціны і натхнілі Марата на цікавасць да выяўленчага мастацтва.

Андрэй Мітрафанавіч Кіжаватаў нарадзіўся 31 жніўня 1907 г. у сяле Селікса Гарадзішчанскага павета Пензенскай губерні (цяпер сяло Кіжаватава Бясонаўскага раёна Пензенскай вобласці) у сялянскай сям’і. У Чырвонай арміі з 15 лістапада 1929 г. Закончыў школу малодшага каманднага саставу ў артылерыйскім дывізіёне, у 1930 г. стаў камандзірам гарматы ў асобным конным дывізіёне Заходняй пагранічнай акругі.

Мікалай Мікалаевіч Уласюк нарадзіўся 11 лютага 1980 г. у г. Брэсце. Бацька — Мікалай Мікалаевіч Уласюк (1957–2024), архітэктар-рэстаўратар, гісторык архітэктуры Брэстчыны, працаваў у Брэсцкім філіяле ААТ «Белрэстаўрацыя», распрацоўваў праекты рэстаўрацыі гістарычных будынкаў, даследаваў Трышынскія могілкі г. Брэста. Яго сын Мікалай у дзяцінстве займаўся музыкай, марыў стаць піяністам. Закончыў СШ № 10 г. Брэста, якая мае архітэктурна-мастацкі ўхіл, вырашыў стаць архітэктарам.

У канцы 1970-х гг. у СССР былі перагледжаны тактычныя прыёмы ў барацьбе з праціўнікам у выпадку паўнамаштабнай вайны. Стаўку зрабілі на канцэпцыю прымянення масіраваных дэсантаў у бліжэйшым тыле праціўніка, здольных дэзарганізаваць абарону. Дырэктыва аб стварэнні 38-й асобнай дэсантна-штурмавой брыгады выйшла 10 лістапада 1979 г., месцам яе дыслакацыі вызначаны г. Брэст.

Віктар Аляксеевіч Парыцкі нарадзіўся 31 студзеня 1925 г. у сяле Паланістае Галаванеўскага раёна Кіраваградскай вобласці Украінскай ССР. Ад бацькі пераняў любоў да музыкі, бацька вучыў яго іграць на скрыпцы, а Віктар самастойна асвоіў мандаліну, балалайку, гітару, духавыя інструменты.

Брэсцкі абласны краязнаўчы музей размешчаны ў гістарычным цэнтры г. Брэста ў двухпавярховым будынку, узведзеным у 1888 г., які вядомы сярод краязнаўцаў як «асабняк купца Арона Фогеля». Тут да Першай сусветнай вайны знаходзіліся гасцініца і тэатр. У 1990 г. будынак быў перададзены абласному краязнаўчаму музею, пачаўся капітальны рамонт, які ва ўмовах эканамічнага крызісу пасля разбурэння Савецкага Саюза працягваўся пяць гадоў.

На Тоцкім палігоне ў Арэнбургскай вобласці 14 верасня 1954 г. былі праведзены агульнавайсковыя тактычныя вучэнні з прымяненнем ядзернай зброі пад кодавай назвай «Снежок». Падрыхтаваны і праведзены вучэнні пад кіраўніцтвам намесніка міністра абароны СССР маршала Г. К. Жукава. Задача вучэнняў — адпрацоўка магчымасцей прарыву абароны праціўніка з выкарыстаннем ядзернай зброі. Агульная колькасць ваеннаслужачых, якія ўдзельнічалі, дасягала 50 тыс. чалавек.

Таццяна Міхайлаўна Ходцава нарадзілася 14 студзеня 1929 г. у г. Харкаве Украінскай ССР. Калі Тані было два з паловай гады, засталася без мамы. У час Вялікай Айчыннай вайны перажыла нямецка-фашыскую акупацыю. У шаснаццаць страціла бацьку, жыла ў сям’і брата.

Аркадзь Анісімавіч Крупеннікаў нарадзіўся ў 1923 г. у в. Піскома Кавернінскага раёна Ніжагародскай вобласці. У красавіку 1942 г. (тады ён быў вучнем 10-га класа) атрымаў павестку ў ваенкамат і быў накіраваны ў Арзамасцкае кулямётна-мінамётнае вучылішча.